Jup. Daar was ‘ie dan. Mijn eerste boze klant. En wat is dat rot. Als fotograaf stop je je ziel en zaligheid in je creaties en als iemand dan zo boos tegen je doet… dat is gewoon niet leuk.
Kijk. Kritiek, daar kan ik tegen. Soms is het even pittig, kan het even slikken zijn, maar uiteindelijk leer je er alleen maar van. Het is op de kunstacademie geweest dat ik met kritiek heb leren omgaan. En geloof me, ik heb heel wat over me heen gekregen… Samen met al mijn medestudenten trouwens!
Je legt je hele ziel en zaligheid in een project en hoopt dan ook dat andere mensen je harde werk en passie zien. Helaas is dat in de praktijk vaak anders. Daarom werd op de kunstacademie al vanaf het begin gezegd dat je feedback niet persoonlijk moet opvatten. Iets wat heel verleidelijk is voor mensen met een creatief beroep.
Hetgeen wat bepaald of je ergens goed in bent zijn jouw skills.
Omgaan met kritiek
Je kan het zo zien; jij bent niet wat je maakt of creëert. Ja, je stopt er veel tijd in. Ja, het is een onderwerp wat aan je hart ligt. Ja, je stopt er waarschijnlijk een stukje van jouzelf in. Maar jouw project moet je los zien van jouw persoonlijkheid. Jij bent de maker, niet het project zelf.
Als er kritiek is, dan is dat dus geen kritiek op jou als persoon. Maar op jouw project, wat jij hebt gemaakt. En bijvoorbeeld of je iets goed, of minder goed hebt gemaakt.
Hetgeen wat bepaald of je ergens goed in bent zijn jouw skills. Je vaardigheden. Hoelang doe je al iets, hoe vaak heb je het al gedaan? Wat voor kennis heb je erover?
En weet je wat? Die skills kun je gewoon leren! Steek ergens tijd in, en je zult steeds beter worden. Niets met jouw persoonlijkheid te maken dus.
Waarom zo boos?
Maar goed, terug naar de boze klant. Kritiek dus. Daar kan ik wel tegen. Ik vraag altijd om feedback aan mijn klanten, en als je ergens niet tevreden over bent, dan passen we dat toch gewoon aan.
Mijn doel is om de mooiste foto’s af te leveren aan een hele blije klant. Volgens mij denkt iedere fotograaf er zo over! Dus als een klant mij opbelt, en niet tevreden is, dan kijken we samen naar een gepaste oplossing. Soms gaat het over iets wat ik over het hoofd heb gezien, soms is de bewerking niet wat ze voor ogen hadden. Prima. Dan passen we dat aan.
Maar weet je wat ik niet snap? Waarom moet iemand nu echt zo boos worden? Waarom moet er worden beledigd? En dingen worden geroepen als dat de foto’s ‘echt heel slecht zijn’ en ‘dat ze het met haar iPhone nog beter kon’.
Waarom kan er niet gewoon op een normale manier aangegeven worden dat ze niet tevreden is, en of ik toch nog iets wil aanpassen – aan de shoot die we een maand geleden hebben afgerond en waarvan ik eerder als feedback had gekregen dat ze mooi waren -.
De manier waarop. Zo boos. Ik ben er ziek van geweest.
Eigenlijk is het gewoon heel vervelend voor de klant zelf als zij zo boos kan worden om zulke zaken.
Het is niet persoonlijk
Oh, ja, ik kan het echt wel relativeren. Dit was niet voor mij bedoeld. Eigenlijk is het gewoon heel vervelend voor de klant zelf als zij zo boos kan worden om zulke zaken. Waarschijnlijk komt ze om van de stress. Heeft ze een enorme drukke agenda (but let’s be real, dat hebben we allemaal), met hoge werkdruk en moest ze even al haar frustratie kwijt. Jup. En there was me.
Ach ja. De woorden bleven misschien nog wel lang in mijn hoofd rond spoken. En het gesprek heb ik in mijn hoofd misschien wel 100 keer opnieuw gevoerd met elke keer een andere reactie. Toch hoop ik voor haar dat ze ergens weer een beetje plezier in haar werk kan vinden en een beetje kan ontspannen. Want we leven nu eenmaal in een veel te snelle maatschappij. Van deadline naar deadline waar geen einde aan komt. Dat is iets wat heel moeilijk te veranderen is. Wat je wel kan veranderen is hoe je er mee om gaat. Let it go en have fun!
Hoe zit dat bij jou? Hoe ga jij om met boze klanten?
